هرمنوتیک

هرمنوتیک (به فرانسوی: Herméneutique) علم یا نظریهء تأویل است. علمی که مسئله فهم متون و چگونگی ادراک و فهم و روند آن را بررسی می­کند.
ریشه شناسی
هرمنوتیک، از کلمه یونانی Hermeneuein به معنای باز کردن و تفسیر مشتق شده و ریشه اصلی آن هرمس است که در اساطیر یونانی اختراع زبان و خط را به او نسبت داده­اند.هرمس پیامهای اغلب رمزی خدایان را برای میرایان تأویل می کرد. هرمنوتیک از آغاز با تأویل متون مقدس شروع می شود. و با فقه الغه نزدیکی زیاد دارد. مجادلات جنبش اصلاح طلبی بر سر این حکم کلیسای کاتولیک که تنها این کلیسا است که صلاحیت تأویل کتاب مقدس را دارد، با پافشاری پروتستانها بر خود بسندگی متن مقدس، به نتیجه رسید. پیکرهء کلی نظریه و عمل حاصل از این مباحثات، هرمنوتیک را پی ریزی کرد.
تنظیم تدریجی این مواد و تبدیل آن به یک روش شناسی برای تأویل متن، در اواخر سدهء نوزدهم شکل نظریهء فلسفی عام تری را به خود گرفت.[۱]
این واژه در فارسی به صورت هرمونتیک و هرمنوتیک نیز نوشته می‌شود.
هرمنیوتیک در ایران
دکترمحمد مجتهد شبستری یکی از اولین کسانی است که هرمنوتیک را وارد گفتمان روشنفکری نمود و در زمینه فهم متون دینی، به کار گرفت. " هرمنوتیک ، کتاب و سنت " اثری از ایشان است.
منبع جهت مطالعه بیشتر

کتاب:
هرمنوتیک مدرن،بابک احمدی، مهران مهاجر،محمد نبوی
هرمنوتیک ، احمد واعظی
هرمنو تیک و سنت ، محمد مجتهد شبستری